Eğer gezgin bir ruha sahipseniz yolda, kafede veya internette sizin gibi insanlarla karşılaşmanız çok zor olmuyor. İşte Esin Merdan ile böyle tanıştım. Tamamen rastlantı sonucu, beklenmedik bir anda.
Onun hikayesi bir şey istendiği zaman yapılabileceğinin yani azmin bir örneği. Aslında istedikten sonra önünde hiç bir engel olmadığının bir kanıtı.
O yüzden bizlere ilham olması amacıyla onunla bir sohbet etmek istedim. O da kırmadı.
Doğuştan yürüme engellisin ve yürüyebilmek için 5 ameliyat oldun. Şimdi bir baston kullanarak yürüyorsun ve 24 yaşında yurt içi ve yurt dışında bir çok yer gezdin gördün. Seni diğer yaşıtlarından ayıran nedir?
Hayal kurmayı ve macera yaşamayı seviyorum. Bana göre gidebildiğim her ülke yeni bir macera demek.
Ülke gezmek derken -sayıları sevmiyoruz ama- kaç ülke gördün?
Çeşitli gençlik değişimleri ve otobüs turlarıyla 16 ülke gördüm. Sırasıyla yazacak olursam İtalya, Vatikan, Polonya, Estonya, Letonya, Almanya, Çek Cumhuriyeti, Hollanda, Fransa, Avusturya, Macaristan, Slovakya, Belçika, İsveç, Finlandiya ve Rusya.
Ya yurt içi?
Doğu ve Güneydoğu Anadolu hariç her bölgeyi ailemle gezme şansım oldu. Ama genellikle İç Anadolu ve Ege bölgesinde zaman geçiriyorum.
Çoğu zaman ilk adımı atmaktır önemli olan, başlamak zordur. Sen ilk yurt dışı seyahatini nasıl, nereye yaptın?
İlk yurtdışı seyahatimi 17 yaşındayken okuduğum lisenin düzenlediği bir Comenuis projesine katılarak gerçekleştirdim. Proje empati ve kültürel çeşitlilik üzerineydi, 1 hafta İtalya ve Vatikan’a gittim.
Kültürümüz malum. Çevrenden cesaret kırıcı yorumlar aldın mı? Ne işin var, otur evinde, ne yapacaksın, nasıl yapacaksın oralarda, sıkıntı yaşarsın gibilerinden…
Elbette ki aldım. Kültürümüzde hep aile ve çevreye bağlı bireyler olarak yetişiyoruz. Yurtdışına gitmek istediğimi anlattığımda ailem bile cesaret kırıcı yorumlarda bulundu. Sen engellisin çok zorlanırsın gidip gelemezsin kendi başına dediler. Gençlik değişimlerine başvurduğumu anlattığımda nasılsa seni seçmezler bile demişlerdi ama seçildiğimi görünce gönderdiler ve bu sayede gidip farklı kültürleri yakından tanıma, kendimi geliştirme şansım oldu. Şu sıralar benzer yorumları duymaya devam ediyorum çünkü yurt dışında yaşamak istediğim konusunda anlaşamıyoruz. Ama kendime inanıyorum ve bunu başarabileceğimi biliyorum. Tek ihtiyacım olan iyi bir fırsat.
Fiziksel engelinin seni gerçekten engellediği durumlar oldu mu?
Geçen sene Almanya’da Erasmus yaptığımda ani bel krampları yaşamaya başlamıştım ve yürüme güçlüğüm artmıştı. Doktora gidip tedavi olana dek seyahat etmeye ara vermem gerekmişti. Bu olay olmasaydı İtalya Venedik’te düzenlenen bir festivale katılacaktım. Bir de Rusya’da kaldırımdan düşüp gözlüğümü kırdığımda ödevlerimin birini yetiştirememiştim. Böyle olumsuzluklar yaşamak beni oldukça üzdü.
Seyahatlerin sırasında karşılaştığın zorluklar, canını sıkan şeyler oldu mu?
Seyahat ederken fiziksel engebelerle karşılaşacağımı düşünüyordum. Ama beni asıl zorlayan durum insanların yavaş yürümemden şikayet edip hızlanmamı söylemesi ve arkadaş edinmekte zorlanmam oldu. Turları bilirsiniz, hemen herkes arkadaş gruplarıyla gider. Ama ben çoğu zaman tek kalıyordum ve buna üzüldüm. Sürekli oturup üzülmek yerine zamanımı değerlendirmeyi, ülkeleri kendi adımlarımla tanımayı seçtim ve seyahat deneyimlerimi sosyal medyada paylaştım.
Gittiğin ülkeler arasında seni en çok etkileyen hangisiydi?
Birincisi İtalya, ilk göz ağrım. Sıcacık, samimi bir ülke olduğu için çok etkilenmiştim. Yemekleri, mimarisi, kültürü her şeyiyle göz alıcıydı. Sonra Fransa çünkü sanatsal yerlerle doluydu ve ben kültürle sanatın içiçe olduğu yerleri çok seviyorum. Letonya ve Finlandiya da beni çok etkileyen yerler arasında, o kadar huzurlu hissetmiştim ki “Burada yaşasam nasıl olurdu?” diye düşünürken buldum kendimi.
Hayatındaki en unutamadığın anı?
Başka bir anımsa Riga, Letonya’da geçiyor. 2016 yazıydı ve ben Estonya’daki mülteci sorunlarını konu alan bir gençlik değişimine katılmıştım. Dönerken Riga’ya günübirlik uğradım ve hayatımın dönüm noktası diyebileceğim bir olay yaşadım. Şehri kendi başıma dolaşıyordum, Cat House (Kedili Ev)’in önüne geldim ve fotoğrafımı çekmek istedim ama telefonumun şarjı bittiği için kapanıverdi. Ne yapmam gerektiğini düşünürken karşıdan bana doğru yaklaşan bir turist grubu gördüm. Onlarla konuşmaya çalıştığımda beni anlamadılar. Daha dikkatli baktığımda onların işitme engelli olduğunu ve işaret dili kullandığını fark ettim. İşaret dili bilmememe rağmen anlaşabildik, kağıda durumumu yazıp bir fotoğrafımı çekmelerini ve bana mail atmalarını rica ettim. Ricamı kırmayıp fotoğrafı çektiler ve yolladılar. Şimdi ne zaman o fotoğrafa baksam engellerin aşılabileceğini hatırlıyorum. Eve dönüp bu fotoğrafı Facebook’taki bir seyahat grubunda paylaştığım zaman birbirinden güzel ve destekleyici yorumlar aldım. O zamandan beri seyahat edip engelliler için farkındalık yaratmaya karar verdim ve yaptığım yurtdışı seyahatlerini sosyal medyada paylaştım. Yaşadığım bu olay, hayat amacımı bulmama yardım etti.
Şu an ne yapıyorsun?
Şu an üniversiteden yeni mezun olan hemen herkesin yaşadığı iş arama dönemindeyim. Yurtdışında yaşamak istediğim için bana uygun olabilecek bir iş arıyorum. Özgür ruhlu, sık sık seyahat etmeyi seven biriyim. Maddi sıkıntıda olduğum için seyahate ara vermem gerekti.
Sonrası için hedeflerin nedir?
Şimdilik maddi sıkıntımı aşmak için yurtdışında iş bulmaya odaklandım. Sonra para biriktirip yüksek lisans yapmak ve farklı kıtaları dolaşmak istiyorum. Başka bir hedefimse engellilik konulu çalışmalarda ve uluslararası projelerde (gençlik değişimleri gibi) yer almak. Bunun yanısıra olabildiğince çok kişiye ulaşarak onlara ilham kaynağı olmak istiyorum. Gezi programı gibi bir projenin parçası olmak güzel olabilir.
Sponsor aradığını söyledin. Biz de bize düşeni yapalım. Buradan ilgilenenlere söylemek istediğin bir şey var mı?
Yüksek lisans ve kıtalararası seyahat gibi hedeflerimi gerçekleştirebilmek için sponsora ihtiyacım var. Eğer benimle bağlantıya geçerseniz ürünlerinizi kullanarak tanıtmaya yardım edebilir ve sosyal medyadaki takipçilerimle paylaşabilirim.
Sorularımın sonuna gelmişken son sorum, sana başka hangi sorunun sorulmasını isterdin? 🙂
Hobilerim ve hayallerimle ilgili bir soru olmasını isterdim. Rock müzik dinlemeyi, dans etmeyi ve Japon kültürüyle ilgili aktiviteler yapmayı (anime izlemek, manga okumak, cosplay yapmak, vb) çok seviyorum. En büyük hayalim Japonya’ya gitmek! Bir de erişilebilir, fiziksel ve sosyal açıdan fazla zorlanmayacağım bir ülkede yaşayabilmek. Üzülerek söylemeliyim ki şu an yaşadığım çevre tek başıma hareket edip yaşamamı çok zorlaştırıyor.
Eklemek istediklerin…
Bence harika bir röportaj oldu, sorular hem güldürücü hem düşündürücüydü. Cevaplarken çok eğlendim!
Çok etkileyici çok ilham verici bir solukta okudum